MUEVO STACANTA SUR ROKAJO

Dominikana muevo (Larus dominicanus)  perchinta sur rokajo.
Fotografita da Chris Mattinson
Fonto: National Geographic 

Pos itera regretinde tro longa pauzo, yen ke mea blogo rivenas e cafoye ofras a vi poemo originale kompozita en Ido. Me skribis ol ja longe ante nun, en la fora yaro 2002, kande me vakancis en Espinho, belega mikra urbo litoral en la nordo di Portugal, ube mea spozino pasis granda parto de sua yunevo.

Lore me mediteme sidis sur benko en litorala voyo apud turboza plajo ed observis bela muevo perchinta sur rokajo. Me longe admiris lua majestoza silueto e lua superba posturo. Apude kindi senskope lansis stoni, e treno rotolis sur reli pozita alonge la plajo. Omna ca impresi, intermixita ed interstimulanta, e forsan anke recenta lekto di juinda verko da Pessoa, genitis la lora poemo, quan nun, itere vakancante en Espinho, me riprenas e lansas al mondo, por ke lua eko ne perdesez, e por ke la memoreso pri ta partikulara muevo, unika inter tanta simil uceli omnaloke peskanta sua nutrajo en tanta plaji tra la tota mondo, restez grabita por sempre sur la maxim duriva materio: la poezial etero.

Yen do la poemo:

Kande tu stacas sur rokajo,

Me ne savas interpretar tua beko.

Me ne savas kad ol es konkava adinfre

O konvexa adsupre.

La silueto di tua beko

Es la silueto di penso serchanta

La direciono adube regardar

E la sinso dil respondi

Qui pasajos de omna questioni.

Me regardas per okuli qui vidas

Nur to quon li expektas trovar.

Me remarkas ke tua beko es nur beko:

Beko di ucelo qua kreesis por havar beko;

Beko asuminta la rolo esar beko

Ed esar regardata da pensanto pri beko;

Beko konvexe konkava segun la sinso dil regardo,

E konkave konvexa segun la sinso dil penso.

Tua beko sucias nur peskar e nutrar la filii,

E tua filii ne lansas stoni al pensi da altri.

Sub tua beko salianta la maro spumifas

Ed arozas la brizanti per blankeso salatra.

Tua okuli tante kustumeskis spektar lo,

Ke li ne plus vidas to

Quon me esforcas esar kapabla vidar.

Okuli oglanta, okuli vivaca,

Kompani di beko qua genitas poemo sur rokajo:

Regardez!

Eskartez via atenco del nulo quo es omno

E direktez ol

A mea esforci pensar pri la existo-senco di beko.

Tu stacas kun tua beko sen savar

Ke ol es plu importanta

Kam omna beki imaginata dal poeti;

Ke ol es simbolo di kurvo dusinsa;

Ke en ol rezidas la sajeso di bekifero misterioza;

Ke ol es statuo da manui habila

E da penso sempre tam friskanta kam la fishi

Qui trovas en ol la lasta respiro;

Ke ol povus naracar multa veraji celita,

Se ol koncius ke esar beko

Es esar preter esar beko:

Es naskir kuriero;

Es savar flugar super maro

Qua spumifas sensucie;

Es esar plu alta kam la fluktuema menti dil poeti;

Es povar arachar poemo de homo

Qua regardas treni quale muevi

E sentas en la reli

La maral odoro di rokajo irigacita;

Es skribar poemi per plumi di muevi

Qui flugas en omna direcioni dil cerebro;

Es skrapar guano de rokaji,

Esperante trovir la percheyo definitiva;

Es kurajar esperar irgo

Ankore ed itere,

Sempre kande la muevi duros flugar e havar beki;

Sempre kande la rokaji duros admisar guano skrapota;

Sempre kande poezio fluktuos super la spumo;

Sempre...


NOTO: Me dankas sioro Takashi Ito pro lua Japoniana tradukuro di la supera poemo.