AMIKESO TRANSFRONTIERA

Hiere me naracis a vi kelka epizodi pri la diplomiza ceremonio di mea seniora filiino. Nu, forsan me obliviis dicar, ke la ceremonio finis tre tarde, e me ekiris la loko erste pos non kloki vespere. Me mustis hastar al maxim proxima metrostaciono, nam me volis kaptar la okaziono por renkontrar João Xavier dos Santos, Brazilian idisto nun vizitanta Portugal.

João esas tre agema che Wikipedia, ube il preske omnadie publikigas nova pagini en Ido, pri tre diversa temi, precipue pri geografio e historio. Il ja de kelka dii vizitas Portugal, veninte de Francia, ube il i.a. renkontris Jean Martignon. En Lisboa il lojas en hotelo Fénix, situita en placo Marquês de Pombal, un del precipua central nodi dil chefurbo Portugalan, adube abutas tre larja e longa stradi, lojiganta kontori di importanta firmi ed institucuri. Nur tri metrostacioni separas ica hotelo de la loko dil diplomiza ceremonio, e pro to me rapide arivis ibe.

Enirinte la belega e sat luxoza hotelo, me quik remarkis viro sidanta sur sofao proxim l’acepteyo e manipulanta komputero, ma me ne rikonocis lu. Kande me mencionis lua nomo al aceptistino, il springis del sofao e quik venis a me por saluto. Yen do nia amiko, qua sur la sofao laboris por Wikipedia! Ni entamis tre agreabla konverso pri Ido, sempre en la Portugalana, qua esas nia matrala linguo. Ni parolis precipue pri Wikipedia. João monstris a me, quale il povas rapide krear o chanjar Ido-pagino che Wikipedia, per habile uzar makro-formuli kreita da lu ipsa. Il regretis, ke tro poka homi laboras por Wikipedia en Ido, ma semblas a me, ke ta poka homi esas tre agema ed efikiva, nam existas tre bel Ido-pagini en ica gratuite e facile acesebla e konsultebla enciklopedio.

Me kaptis la okaziono por donacar a João Ido-prospekti en la Portugalana, kelka exempleri di mea verketo Lo mikra es bel ed anke plura libri, de qui me havis plusa exemplero em mea biblioteko, i.a. la famoza Merhameh, voyajala rakonto da Karl May, tradukita da Alfred Neussner e bilingue editita da ne-idista editerio en 2007.

Regretinde nia renkontro esis tro kurta, nam me mustis hastar ek la hotelo vers la naval staciono Terreiro do Paço, por embarkar la lasta navo duktonta me trans la fluvio Tejo al sudriva urbo Montijo, ube me habitas. Kurta, ma agreabla e fruktoza. Andreas Juste olim parolis pri la «la joyo dil Idisti » (Progreso 300, p. 31), kande, lor viziti e renkontri, «omni parolas Ido» ed «omna barilo desaparas». Cafoye me ne parolis Ido, ma me sentis simila joyo, pro komuneso di ideali.